Stacja Teatr: Lata dwudzieste, lata trzydzieste
W restauracji Tinto i na Scenie Smaku
Wielkie szlagiery, atmosfera przedwojennych teatrzyków w Lublinie i dobra zabawa. To najkrótsza recenzja najnowszego spektaklu Stacji Teatr, który na festiwalu zobaczycie dwukrotnie. Szczególnie polecamy przedstawienie w ogródku restauracji Tinto, który na moment zamieni się w przedwojenny teatrzyk ogródkowy. Sąsiedztwo Bramy Krakowskiej nie jest tu przypadkowe. Na bramie bowiem wisi obraz ze św. Antonim. – Święty Antoni, Święty Antoni, serce zgubiłam pod miedzą/ Oj, co to będzie, święty Antoni, gdy się sąsiedzi dowiedzą – śpiewała Hanka Ordonówna. Według poety Józefa Łobodowskiego Ordonka miała urodzić się w Lublinie, na ulicy Grodzkiej. Niech spektakl będzie rodem Jej złożonym.
Stacja Teatr w Konopnicy
Świętuje w tym roku pięciolecie działalności. Jest punktem kultury, platformą wymiany doświadczeń, salą prób i warsztatów. Stacja Teatr jest teatrem otwartym i gościnnym dla każdego. Na artystycznym koncie ma kilka znaczących wydarzeń. Od Opisu Obyczajów według Kitowicza po Sceny Weselne według Wyspiańskiego. Stacja Teatr jest teatrem otwartym i gościnnym dla każdego. Pracuje w tematycznych sekcjach, które można określić następującymi tematami: Dziecko (ważna jest ich mądra edukacja, a takie będą Rzeczpospolite jak młodzieży chowanie), Szlachetna rozrywka, Laboratorium (spektakle poszukujące).
Stacja Teatr jest teatrem społecznie odpowiedzialnym. Wpisujemy się w działania “Przekaż tradycję”, które w oparciu o Dom Kultury w Motyczu realizuje Małgorzata Sulisz, koordynator teatralnych i kulturowych działań w Gminie Konopnica, gminie Inspirowanej Tradycją. Stacja Teatr jest formalnie niczyja, społecznie wspólna, jest teatrem mieszkańców naszej Gościnnej Gminy. Każdy, kto przychodzi do teatru, przychodzi na chwilę, bo życie jest chwilą. Nasze motto zawiera się w słowach, zawartych w książce “Cud uważności”: „Zwykło się uważać za cud chodzenie po powierzchni wody czy unoszenie się w powietrzu, ale myślę, że prawdziwym cudem jest chodzenie po ziemi. Każdego dnia uczestniczymy w cudzie, z którego nawet nie zdajemy sobie sprawy: niebieskie niebo, białe chmury, zielone liście, ciekawskie oczy dziecka – nasze własne oczy. Wszystko jest cudem”.